เมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา ดัชนีราคาหุ้นเฉลี่ยของญี่ปุ่น Nikkei 225 ปิดที่ระดับ 39,098.68 เยน (ตามราคาปิด) ซึ่งสูงกว่าระดับสูงสุดก่อนหน้าที่เคยทำไว้เมื่อวันที่ 29 ธันวาคม 1989 ที่ 38,915.87 เยน ในวันที่ 26 ก็ทะลุระดับสูงสุดใหม่ขึ้นไปถึง 39,233.71 เยน ส่งผลให้ดัชนีทำระดับสูงสุดติดต่อกันเป็นวันที่ 2 แล้ว

แม้ว่าราคาหุ้นจะพุ่งขึ้นในระดับเดียวกับช่วงเวลาฟองสบู่ แต่ประชาชนส่วนใหญ่กลับไม่รู้สึกถึงผลกระทบดังกล่าว เพราะสถานการณ์ทางเศรษฐกิจของญี่ปุ่น กำลังย่ำแย่ในช่วงนี้ ในช่วงไตรมาส 4 ปี 2023 GDP ที่แท้จริงของญี่ปุ่นลดลง 0.4% เมื่อเทียบเป็นรายปี ซึ่งลดลงต่อเนื่องเป็นไตรมาสที่ 2 และมีความเป็นไปได้ว่าจะติดลบในปี 2024 โดยเฉพาะการบริโภคส่วนบุคคลที่กำลังเผชิญกับแรงกดดันจากราคาสินค้าที่พุ่งสูงขึ้นอย่างหนัก กำลังอยู่ในภาวะซบเซาอย่างมาก

ดังนั้น จึงมีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างสถานการณ์ทางเศรษฐกิจและระดับราคาหุ้นที่สูงกว่าช่วงเวลาฟองสบู่ อาจกล่าวได้ว่าการพุ่งขึ้นของราคาหุ้นนั้น ไม่ใช่สิ่งที่สัมผัสได้

สิ่งสำคัญคือการพุ่งขึ้นของราคาหุ้นในปัจจุบันไม่ได้สะท้อนถึงการเติบโตของเศรษฐกิจญี่ปุ่นหรือศักยภาพในการเติบโตของบริษัท การปรับปรุงคุณภาพชีวิต หรือการเพิ่มขึ้นของผลิตภาพแรงงานซึ่งเป็นตัวขับเคลื่อนความสามารถในการแข่งขันในระดับสากล ซึ่งหมายถึงการเพิ่มขึ้นของมูลค่าที่แท้จริง

ในทางกลับกัน การพุ่งขึ้นของราคาหุ้นนั้นสะท้อนให้เห็นถึงการขยายตัวของมูลค่าตามนาม เช่น ราคาสินค้าที่สูงขึ้น ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้น โดยไม่มีความหมายใด ๆ ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าจะอยู่ในภาวะเงินเฟ้อที่อยู่ในระดับสูงเป็นประวัติการณ์แล้ว นโยบายการผ่อนคลายทางการเงินที่ดำเนินอยู่อย่างต่อเนื่องก็ ยังคงเป็นปัจจัยหนุนอย่างมากต่อการพุ่งขึ้นของราคาหุ้น โดยทำให้ดอกเบี้ยจริง (ดอกเบี้ยตามนาม - อัตราเงินเฟ้อที่คาดการณ์) ต่ำลงและส่งผลให้ เงินเยนอ่อนค่าลง ดังนั้น การพุ่งขึ้นของราคาหุ้นจึงเป็นผลมาจากปัจจัยสองประการ คือ การขยายตัวของมูลค่าตามนามและปรากฏการณ์ทางการเงิน

จำเป็นต้องมีสติและไม่ยอมแพ้ต่อความรู้สึกที่เกิดจากการพุ่งขึ้นของราคาหุ้นในระดับสูง