Rząd Japonii od początku XXI wieku podejmował próby nowelizacji ustawodawstwa w celu zwiększenia efektywności działań prognozowania pogody. Biorąc pod uwagę ostateczne rekomendacje Komisji ds. Reformy Administracji, dyskutowano o redefinicji roli i funkcji Japońskiej Agencji Meteorologicznej oraz o złagodzeniu przepisów dotyczących prywatnych przedsiębiorstw meteorologicznych.

Po pierwsze, informacje meteorologiczne, które Japońska Agencja Meteorologiczna powinna udostępniać na poziomie krajowym, można podzielić na cztery kategorie. Pierwsza to informacje meteorologiczne w celu zapobiegania katastrofom naturalnym w celu ochrony życia i mienia ludzkiego. Jest to kluczowe zadanie i priorytet Japońskiej Agencji Meteorologicznej. Drugą kategorią są podstawowe informacje meteorologiczne niezbędne do tworzenia głównych polityk narodowych, takich jak rolnictwo, zarządzanie zasobami wodnymi i polityka środowiskowa. Trzecia kategoria to udostępnianie informacji o obserwacjach i prognozach meteorologicznych zgodnie z międzynarodowymi umowami. Jest to międzynarodowy obowiązek związany z prowadzeniem globalnej sieci obserwacji meteorologicznych. Czwarta kategoria to udostępnianie informacji meteorologicznych w specjalistycznych dziedzinach, takich jak prognozy pogody kosmicznej i rozwój technologii meteorologicznych, które są specyficzne dla Japońskiej Agencji Meteorologicznej.

Następnie rozważano złagodzenie regulacji dotyczących prywatnych przedsiębiorstw meteorologicznych. W tamtym czasie Japońska Agencja Meteorologiczna ograniczała działalność prywatnych przedsiębiorstw meteorologicznych, ale pojawiły się głosy o konieczności racjonalizacji przepisów w celu wykorzystania potencjału sektora prywatnego. Szczególnie istotne były kwestie takie jak: poprawa systemu certyfikacji urządzeń meteorologicznych, złagodzenie wymagań dotyczących zezwolenia na prowadzenie obserwacji i prognozowania pogody.

W tej sprawie eksperci przedstawili różne opinie. Niektórzy argumentowali, że w celu ożywienia prywatnego sektora meteorologicznego konieczne jest znaczne złagodzenie przepisów. Inni jednak argumentowali, że Japońska Agencja Meteorologiczna powinna zachować pewien stopień uprawnień do zarządzania i nadzoru w celu ochrony interesu publicznego. Szczególnie sporną kwestią było ustalenie poziomu zaangażowania prywatnych przedsiębiorstw meteorologicznych w informacje meteorologiczne w celu zapobiegania katastrofom naturalnym lub informacje niezbędne do tworzenia polityk narodowych.

Po kompleksowej analizie roli krajowych instytucji meteorologicznych oraz podziału ról między sektor publiczny a prywatny, rząd opracował sprawozdanie pośrednie, które przedstawia podstawowe kierunki rozwoju krajowych usług meteorologicznych na najbliższe 10 lat. Sprawozdanie to zakłada, że priorytetem jest ochrona ludzkiego życia i tworzenie polityki narodowej, a jednocześnie stopniowe rozszerzanie zakresu działalności prywatnych przedsiębiorstw meteorologicznych w oparciu o trendy rozwojowe technologii.

Podsumowując, można stwierdzić, że dzięki tym dyskusjom udało się znaleźć rozwiązanie, które zapewnia maksymalne zabezpieczenie bezpieczeństwa ludzi i dobra publicznego, a jednocześnie zwiększa konkurencyjność branży meteorologicznej i wykorzystuje kreatywność oraz profesjonalizm sektora prywatnego.