ความละเลยเพียงชั่วขณะ กลายเป็นโศกนาฏกรรมที่ยืดเยื้อนานหลายสิบปี ในช่วงต้นทศวรรษ 1950 ในหมู่บ้านประมงเล็กๆ ในจังหวัดคุมาโมโตะ ประเทศญี่ปุ่น เกิดเหตุการณ์ประหลาด คือ โรคระบบประสาทที่ไม่ทราบสาเหตุ ซึ่งแพร่กระจายออกไปอย่างต่อเนื่อง และในที่สุดก็ถูกระบุว่าเป็นพิษจากปรอท สาเหตุของโรคนี้คือ สารประกอบปรอทอินทรีย์ที่ปนเปื้อนอยู่ในน้ำเสียที่ปล่อยออกมาจากโรงงานเคมีในบริเวณใกล้เคียง

ในตอนแรก โรงงานปล่อยให้เมทิลปรอทซึ่งเป็นผลพลอยได้จากกระบวนการผลิตไหลลงสู่ทะเลหน้าหมู่บ้าน สารปรอทอินทรีย์ที่ถูกปล่อยออกสู่ทะเลได้สะสมอยู่ในสัตว์ทะเลผ่านห่วงโซ่อาหาร และชาวบ้านในหมู่บ้านที่บริโภคสัตว์ทะเลเหล่านั้นเป็นอาหารหลักก็เริ่มมีอาการเป็นพิษ ในเวลานั้น สาเหตุของโรคไม่เป็นที่ทราบ จึงเรียกว่า "ปรากฏการณ์ประหลาด (โรคประหลาด)" แต่ชาวบ้านจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ มีอาการเป็นพิษและเสียชีวิต

อาการเป็นพิษนั้นหลากหลาย เช่น ชาปลายมือปลายเท้า พูดลำบาก สายตาแคบ ทรงตัวไม่ดี หูหนวก เป็นต้น ในกรณีร้ายแรง อาจเสียชีวิตภายในเวลาไม่กี่เดือน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผู้ป่วยที่ได้รับสารปรอทในระยะแรกเกิดมีอาการคล้ายกับโรคสมองพิการ

ใช้เวลาถึง 10 ปี กว่าจะหาสาเหตุที่แท้จริงได้ ตลอดเวลานี้ โรงงานพยายามปกปิดสาเหตุ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องและหน่วยงานของรัฐก็ละเลยมลภาวะ เนื่องจากทุกคนให้ความสำคัญกับการเติบโตทางเศรษฐกิจ และการดำเนินงานของบริษัท ในที่สุด ในปี 1968 โรคระบบประสาทที่เกิดจากพิษเมทิลปรอทจึงได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการ

รัฐบาลและบริษัทผู้กระทำผิดได้กำหนดนโยบายการชดเชยและมาตรการป้องกันการเกิดซ้ำ แต่ในช่วงเวลาเดียวกัน มีการค้นพบกรณีการเป็นพิษที่คล้ายคลึงกันในพื้นที่ลุ่มน้ำอาการิคาว่า จังหวัดนีงาตะ โดยโศกนาฏกรรมยังคงแพร่กระจายออกไป เนื่องจากการระบุสาเหตุและการกำหนดนโยบายล่าช้า ชาวบ้านจำนวนมากต้องทนทุกข์ทรมาน

ปัญหาปรอทเป็นปัญหาเรื้อรัง การยอมรับผู้ป่วยรายใหม่ คดีความเกี่ยวกับความรับผิดชอบในการชดเชยของรัฐบาลและบริษัท ยังคงดำเนินต่อไป ซึ่งไม่ใช่เพียงแค่ปัญหา มลภาวะ แต่เป็นโศกนาฏกรรมที่เกิดจากการไม่แยแสต่อชีวิตและสุขภาพของมนุษย์ของบริษัทและรัฐบาล เราควรจดจำโศกนาฏกรรมนี้ เพื่อเตือนสติถึงความอันตรายของการไม่แยแสต่อชีวิต และการละเลยของบริษัท