Een moment van nalatigheid is uitgegroeid tot een tragedie die tientallen jaren heeft geduurd. Begin jaren vijftig, in een klein vissersdorpje in de prefectuur Kumamoto, Japan, brak een mysterieuze neurologische aandoening uit die zich snel verspreidde. Uiteindelijk werd vastgesteld dat het om een ​​vergiftigingsziekte ging, die bekend staat als 'minamataziekte'. De oorzaak van de minamataziekte was organisch kwik dat in afvalwater zat dat werd geloosd door een nabijgelegen chemische fabriek.

Aanvankelijk had de fabriek methyelkwik, dat als een bijproduct van het productieproces werd geproduceerd, gedumpt in de baai voor Minamata. Het organische kwik dat in de zee terechtkwam, hoopte zich op in de voedselketen en kwam terecht in zeevruchten. De bewoners van Minamata die deze zeevruchten aten, begonnen vergiftigingsverschijnselen te vertonen. Omdat de oorzaak van de ziekte toen nog onbekend was, werd het 'abnormale fenomeen (ki-i-byo)' genoemd. Maar steeds meer mensen kregen last van vergiftigingssymptomen en overleden.

De vergiftigingssymptomen waren divers. Verlamming van de ledematen, spraakstoornissen, tunnelzicht, instabiliteit, gehoorverlies enzovoort waren veelvoorkomend. In ernstige gevallen leidde het tot overlijden binnen enkele maanden. Vooral patiënten die er tijdens de zwangerschap aan werden blootgesteld, vertoonden symptomen die leken op hersenverlamming.

Het duurde tien jaar voordat de oorzaak van de ziekte definitief werd vastgesteld. Gedurende die tijd probeerde de fabriek de oorzaak te verbergen. De betrokken autoriteiten en de overheid keken de vervuiling door de vingers. Ze gaven allemaal voorrang aan economische groei en het bedrijfsleven. Pas in 1968 werd officieel erkend dat het om een ​​neurologische aandoening ging die was veroorzaakt door methyelkwikvergiftiging.

De overheid en het veroorzakende bedrijf stelde een compensatieplan en preventiemaatregelen op. Maar in dezelfde periode werden in de Agano-rivierdelta van de prefectuur Niigata soortgelijke vergiftigingsgevallen ontdekt. De tragedie bleef zich uitbreiden. Door de vertraagde vaststelling van de oorzaak en het opzetten van maatregelen moesten ontelbare inwoners lijden.

De minamataziekte is nog steeds een actueel probleem. Er worden nog steeds procedures gevoerd om te bepalen of nieuwe patiënten erkend worden en er worden nog steeds rechtszaken gevoerd over de schadevergoedingsplicht van de overheid en het bedrijf. Het is een tragedie die voortkomt uit de minachting voor het leven en de gezondheid van mensen en de onverantwoordelijkheid van bedrijven en overheden. We moeten deze tragedie opnieuw ter harte nemen en ons bewust worden van de gevaren van onzekerheid en de nalatigheid van bedrijven.