Son zamanlarda Japonya girişim sermayesi yatırım piyasasında, tercih hisselerinin şartlarını çevreleyen bir tartışma yaşanıyor. Bu, Japonya ve Amerika Birleşik Devletleri'ndeki girişim sermayesi yatırım uygulamalarındaki belirgin bir farktan kaynaklanıyor. Özellikle, tercih hisselerinin katılımlı ve katılımsız tasarımını çevreleyen iki ülke arasında bir görüş ayrılığı var; Japonya'da yatırımcılar için avantajlı olan katılımlı model yaygınken, Amerika Birleşik Devletleri'nde girişimler için avantajlı olan katılımsız model standarttır.

Tercih hisseleri, şirket kanunlarında belirtilen hisse türlerinden biridir ve sıradan hisse sahiplerinden önce kar payı veya kalan varlıkların dağıtımını almayı hak eder. Bir şirketin satın alınması veya birleşmesi gibi durumlarda, tercih hisse sahiplerine önce yatırımları geri ödenir ve kalan miktar diğer hisse sahipleriyle paylaşılır. Katılımlı modelde, tercih hisse sahipleri kalan satış gelirinin bir kısmını sıradan hisse sahipleriyle paylaşır, ancak katılımsız modelde tercih hisse sahipleri sadece yatırım sermayelerini geri alır ve kalan miktar sıradan hisse sahiplerine dağıtılır.

Japonya'da, girişimlerin %97'si yatırımcı dostu katılımlı tercih hisseleri yayınlıyor. Öte yandan, Amerika Birleşik Devletleri'nde %95'ten fazla girişim, girişim dostu katılımsız modeli tercih ediyor. Bu belirgin farklılık için çeşitli yorumlar var.

Bazıları Japonya'daki M&A piyasasının boyutunun daha küçük olmasından dolayı katılımlı modeli tercih edildiğini açıklıyor, ancak Amerika Birleşik Devletleri'nde bile, VC'ler arasındaki rekabetin yoğunluğu, katılımlı model yoluyla karları en üst düzeye çıkarma teşvikini artırdığına dair itirazlar var. Ayrıca, Japon şirketlerinin katılımlı modeli tercih etmesinin nedeni olarak değerleme artışını öne süren açıklamalar da var, ancak çoğu girişimcinin katılımlı ve katılımsız model arasındaki farkı tam olarak anlamadığı yönünde eleştiriler de var.

Y Combinator gibi Amerikan yatırımcılar, katılımlı modeli uygulayan yatırımcıları şiddetle eleştiriyorlar. Katılımlı model, yatırımcının çıkarlarını aşırı derecede savunarak girişimin büyüme teşviklerini engelliyor ve sonuç olarak sağlam girişimcileri yurt dışına zorluyor. Öte yandan, Japonya'da, girişimcilerle ilgili güven eksikliğinden dolayı, katılımlı modelin ahlaki tehlikenin önlenmesi için talep edildiği görüşü de var.

Taraflar arasında karşılıklı güven eksikliğinin olduğu bir ortamda, uzun vadeli ortak büyüme kaçınılmaz olarak zorlaşır. Katılımlı ve katılımsız sözleşme koşullarıyla ilgili tartışma, girişim ekosisteminin gelişimi için girişimciler ve yatırımcılar arasında güven inşa etmenin çok önemli olduğunu ortaya koyuyor.