In veel gebieden rond grote steden vindt tegenwoordig een snelle herontwikkeling plaats. Dit heeft ook gevolgen voor openbare ruimtes zoals parken. In Tokio, Japan, is dit fenomeen duidelijk te zien, met name in het Zuid-Ikebukuro Park (南池袋) en het Miyashita Park (MIYASHITA PARK).

Deze parken weerspiegelen een voortdurende strijd tussen publieke en private belangen en roepen controverse op over de "commercialisering van openbare ruimtes". Is het zo dat private bedrijven een positieve rol spelen door parken te revitaliseren en leven in de stad te brengen? Of ondermijnen ze de intrinsieke waarde en het bestaansrecht van openbare ruimtes?

Het Zuid-Ikebukuro Park was ooit een verzamelplaats voor daklozen. Maar na de herontwikkeling werden de daklozen verdreven en vervangen door stijlvolle cafés en restaurants. De toevoeging van commerciële faciliteiten in het park heeft het tot een nieuwe bestemming gemaakt, maar tegelijkertijd is de oorspronkelijke publieke waarde en het karakter van een open ruimte voor iedereen vervaagd.

Het Miyashita Park is een park dat is gebouwd bovenop een winkelcentrum dat direct verbonden is met het Shibuya Station. Vanuit de winkelgalerij kun je direct naar het park gaan, dat is voorzien van grasvelden, banken, restaurants en andere faciliteiten. Miyashita Park is een populaire nieuwe toeristische attractie, maar sommigen bekritiseren het park als een onderdeel van een winkelcentrum in plaats van een echt park.

De toevoeging van commerciële faciliteiten in stedelijke parken leidt tot voortdurende controverse over de oorspronkelijke functie en waarde van parken. Sommigen bejubelen de revitalisering van parken door private bedrijven, wat ervoor zorgt dat ze levendiger worden en meer mensen trekken. Anderen bekritiseren de commercialisering van parken omdat ze de traditionele publieke waarde ondermijnen.

Vooral de introductie van "hostile architecture", technieken die gericht zijn op het uitsluiten van bepaalde groepen zoals daklozen, jongeren en skateboarders, in parken, roept de vraag op of de toegankelijkheid en openheid van openbare ruimtes voor iedereen wordt beperkt. Dit leidt tot kritiek dat de diversiteit en inclusie van de stad worden ondermijnd.

De controverse rond de commercialisering van openbare ruimtes, inclusief parken, neemt toe. Hoewel er voordelen zijn, zoals de injectie van nieuw leven door private bedrijven, wegen de nadelen, zoals de aantasting van de publieke waarde, uitsluiting en het verlies van de identiteit van de stad, zwaar door.

Experts zijn het erover eens dat het bij toekomstige stadsontwikkeling en -herontwikkeling niet gaat om het volledig uitsluiten van commercialisering van openbare ruimtes, maar om verstandige stadsplanning die een evenwicht vindt tussen publieke en commerciële belangen. Ze benadrukken dat inclusieve ontwerpen die de toegankelijkheid en het gebruiksrecht van openbare ruimtes voor iedereen garanderen, essentieel zijn.